Behalve dat ik veel aangesproken wordt in het dorp komen er ook vele vragen per mail bij mij binnen. Zo ook de vraag van een zoon, wiens vader terminaal was. De vraag was of ik een witte overschilderbare kist kon leveren. Vader waardeerde de schilderkunsten van zijn dochter zeer en zo kon de dochter haar gevoel verwerken in de beschildering en kon vader trots op haar zijn. Voor mij toen nog onbekend, maar later blijkt dit een rode draad in het leven van vader en dochter te zijn.
Na wat rondvraag bij mijn kistenleveranciers heb ik verschillende opties gemaild waaruit zij een keuze hebben gemaakt. De kist werd aan huis geleverd en terwijl de familie zeer intense laatste weken met elkaar beleefden, werd ook het leven van vader beeldend gemaakt op de kist.
Een aantal weken later word ik op een zonnige zondagochtend gebeld door de zoon. Vader is zojuist overleden. Ze willen nog eventjes rustig bijkomen en ik overleg om na de middag te komen. Als ik kom is de koffie klaar en beginnen we ons gesprek.
Ik vraag aan de dochter die de kist beschilderd heeft of de kist in huis bij haar moeder staat en of ik hem mag zien. Vol trots verteld ze dat de kist in de kelder staat en bijna klaar is. Ik ga met haar mee en bekijk de kist. De kist is in prachtige kleuren en mooie afbeeldingen geschilderd. Ieder beeld staat voor iets in haar vaders (reislustige) leven. Na een uitvoerige uitleg laat ik haar alleen om de verdere details te schilderen. Ik ben meteen heel veel wijzer over het leven van vader en ik snap dat hij trots is op zijn kunstzinnige dochter. Omdat de kist nog niet helemaal klaar is wachten we tot de volgende dag met verzorgen en kleden van meneer. Dit doen we samen met de familie en voordat we naar het uitvaartcentrum vertrekken leggen we hem samen in de prachtige kist. In het uitvaartcentrum heeft de familie voor een familiekamer gekozen zodat ze 24 uur per dag bij hem kunnen zijn.
Op de dag van het afscheid leggen we over de kist een deken. We lopen met een afgedekte kist met daarop de bloemen de kerk in. Zodra alle bloemen een mooie plaats rondom de kist hebben gekregen en we meneer met kaarsen in het licht hebben gezet, onthult de dochter samen met moeder de kist. Er klinkt applaus. Iedereen is ontroerd over de mooie, tot in detail, beschilderde kist. De wens van vader was dat zijn dochter op deze manier even vol in de schijnwerpers zou staan. Zoals hij wel vaker deed. Dit was haar bijdrage aan zijn afscheid. Na een prachtige kerkdienst waarbij een ritueel begeleidster het levensverhaal verteld afgewisseld met persoonlijke anekdotes van de andere kinderen en kleinkind brengen we meneer naar zijn graf. Achter de horizon gebeurt het…
Gewoon ‘Omdat iedere uitvaart zorg verdient!’
