Het was erg wennen, maar ondertussen is in ons dagelijks leven het al een beetje gewoon geworden dat je je houdt aan de richtlijnen van het RIVM betreffende Corona: Afstand houden, geen handen geven en elkaar niet omhelzen. Ook in de uitvaart moeten we erg wennen aan het nieuwe normaal. Alleen, hoe normaal is het eigenlijk? Als uitvaartondernemers ontmoeten en ontvangen wij veel mensen die de familie hun steun willen betuigen.
Bij binnenkomst voor een condoleance benadruk je nogmaals dat het niet de bedoeling is om de familie een hand te geven. Maar hoe moeilijk is dat, voorheen met het geven van een hand keek je de nabestaande aan, gaf je troostende woorden en zelfs misschien een knuffel of een kus. Maar nu is alles op afstand. Vaak met een tafel er tussen met bloemetjes en kaarsjes erop om ook niet in de verleiding te komen. Als je binnenkomt is alle aandacht op jou gericht, de familie kijkt je verwachtingsvol aan, zijn benieuwd wat je gaat zeggen. Dat is best lastig voor sommige mensen. Zij lopen met een gebogen hoofd snel verder, zonder de goede woorden te vinden bij de condoleance past. Ook voor de familie is het moeilijk om mensen te zien langskomen die niet zo goed weten hoe nu te condoleren. Het handen schudden geeft ons houvast in droevige tijden. Nu pas merken we hoe belangrijk het eigenlijk is. Ook al kunnen we met andere gebaren ons medeleven laten zien, het zit nog niet ons ons systeem. Het voelt als heel koud aan, omdat we het niet gewend zijn. Wanneer zou het weer normaal zijn?

Ik hoop, en ik denk velen met mij, dat we van het nieuwe normaal snel terug kunnen naar ons oude normaal. Wat kun je iets wat ‘normaal’ was snel gaan missen. Heeft u vragen over het afscheid? Neem gerust contact met mij op!

Gewoon…‘Omdat iedere uitvaart zorg verdient!